سرعت تفکر در انسان اندازه گیری شد 

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از IE، این سرعت میلیون‌ها بار کمتر از نرخ ورودی است چرا که سیستم‌های حسی بدن انسان داده‌های محیط اطراف را با سرعت یک میلیارد بیت در ثانیه جمع آوری می‌کنند.

محققان ادعا کردند که این تضاد فاحش و چشمگیر بین این ارقام بر جنبه‌های اساسی عملکرد مغز تاثیر می‌گذارد.

یک دانشجوی دانش آموخته به نام «جی یی یو ژنگ» «Jieyu Zheng» این تحقیقات را در آزمایشگاه «مارکوس مایستر» «Markus Meister» استاد علوم زیستی در موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) رهبری کرده است.

مایستر یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: «۱۰ بیت در ثانیه عدد بسیار پایینی است. هر لحظه، انسان‌ها فقط ۱۰ بیت اطلاعات را از تریلیون‌ها حواس خود استخراج کرده و از این ۱۰ بیت برای درک جهان و تصمیم گیری استفاده می‌کنند».

وی این سوال را مطرح کرد که «این یک پارادوکس را ایجاد می‌کند: مغز برای فیلتر کردن همه این اطلاعات چه می‌کند؟»

دانش پژوهان می‌گویند بیش از ۸۵ میلیارد نورون در مغز وجود دارد که یک سوم آنها به تفکر سطح بالا اختصاص یافته و در قشر مغز قرار دارند.

تک تک نورون‌ها پردازشگر‌های اطلاعاتی قدرتمندی هستند و به راحتی می‌توانند بیش از ۱۰ بیت در ثانیه اطلاعات را منتقل کنند. اما چرا این کار را نمی‌کنند؟ و اگر اینقدر آهسته فکر می‌کنیم چرا این همه نورون داریم؟ 

مایستر پیشنهاد می‌کند با توجه به کشف این «محدودیت سرعت» در مغز، تحقیقات علوم اعصاب باید این تناقض‌ها را در مطالعات آینده در نظر بگیرند.

پردازشگران قدرتمند اطلاعات

محققان مدعی‌اند سلول‌های عصبی منفرد در مغز، پردازشگر‌های اطلاعاتی قدرتمندی هستند که به راحتی می‌توانند بیش از ۱۰ بیت در ثانیه اطلاعات منتقل کنند.

با این حال، یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این نورون‌ها به پردازش افکار با چنین سرعت بالایی کمک نمی‌کنند و باعث می‌شود که انسان‌ها متفکران نسبتا کندی باشند که نتوانند بسیاری از افکار را به صورت موازی پردازش کنند. این امر از سناریو‌هایی مانند این که یک شطرنج باز بتواند مجموعه‌ای از حرکات آینده را پیش بینی کند، جلوگیری کرده و به افراد اجازه می‌دهد فقط یک سکانس ممکن را در یک زمان بررسی کنند نه چند دنباله را در آن واحد. 

در حال حاضر حدس زده می‌شود که این محدودیت می‌تواند در اولین حیوانات دارای سیستم عصبی ظاهر شده باشد.

این تحقیق حاکی از آن است اولین موجودات دارای سیستم عصبی از مغز خود عمدتا برای ناوبری، حرکت به سمت غذا و دور شدن از شکارچیان استفاده می‌کردند. اگر مغز انسان‌ها از این سیستم‌های ساده برای دنبال کردن این مسیر‌ها تکامل یافته باشد، منطقی است که انسان‌ها در هر زمان فقط می‌توانند یک «مسیر» فکری را دنبال کنند.

ژنگ و مایستر می‌گویند: «تفکر انسان را می‌توان به عنوان شکلی از جهت یابی در فضایی از مفاهیم انتزاعی دید.»

این دانشمندان بر نیاز به تحقیقات آینده در مورد چگونگی رمز گذاری این محدودیت - یک رشته فکر در یک زمان - در معماری مغز تاکید کردند.

در این پژوهش آمده است: به نظر می‌رسد مغز در دو حالت متمایز کار می‌کند: مغز «بیرونی» سیگنال‌های حسی و حرکتی سریع با ابعاد بالا را کنترل می‌کند، در حالی که مغز «درونی» بیت‌های کاهش یافته را برای کنترل رفتار پردازش می‌کند.

 توضیحات محتمل و معقولی برای ارقام زیاد نورون در مغز بیرونی وجود دارد، اما برای مغز درونی اینگونه نیست.

نتایج این تحقیقات در نشریه Neuron منتشر شده است.